OCT Αγγειογραφία στο διαβήτη
Η νέα OCT Αγγειογραφία στο διαβήτη προσφέρει νέες απεικονιστικές δυνατότητες για τον βυθό των διαβητικών ασθενών. Μέχρι πρόσφατα η πάγια πρακτική ήταν να βυθοσκοπούμε τους ασθενείς με διαβήτη για να εντοπίσουμε το δυνατόν συντομότερα αλλοιώσεις στο βυθό συμβατές με διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια. Εφόσον εντοπίζαμε τέτοιου τύπου βλάβες (μικροανευρύσματα, αιμορραγίες και εξιδρώματα) συστήναμε στους ασθενείς περαιτέρω απεικονιστικό έλεγχο.
Παραδοσιακά η φλουροαγγειογραφία είναι η εξέταση που προτείναμε στους διαβητικούς ασθενείς με αλλοιώσεις στο βυθό. Όμως η φλουροαγγειογραφία απαιτεί ενδοφλέβια έγχυση σκιαγραφικού. Η νέα OCT Αγγειογραφία στο διαβήτη μας δίνει τη δυνατότητα πλέον να βλέπουμε πολλές πληροφορίες με ακόμα μεγαλύτερη ανάλυση, σε σχέση με την παραδοσιακή ψηφιακή φλουροαγγειογραφία, χωρίς την ενδοφλέβια έγχυση σκιαγραφικού. Έτσι, η εξέταση είναι πιο γρήγορη και εύκολη και μπορεί να επαναλαμβάνεται σε κάθε επίσκεψη, ώστε να βλέπουμε τυχόν εξέλιξη στις μικροσκοπικές αλλοιώσεις των αγγείων του αμφιβληστροειδούς.
Έχει βρεθεί, λοιπόν, χρησιμοποιώντας τη OCT Αγγειογραφία στο διαβήτη, οτι οι διαβητικές αλλοιώσεις ξεκινούν νωρίτερα ακόμα και απο την εμφάνιση μικροαγγειακών αλλοιώσεων στο βυθό, τις οποίες βλέπουμε με τη βυθοσκόπηση. Μπορούμε λοιπόν σήμερα να υποστηρίξουμε πως με τη βοήθεια της τεχνολογίας έχουμε τη δυνατότητα πιο πρώϊμης διάγνωσης. Η ωχρά κηλίδα είναι η περιοχή με τις πιο πρώϊμες αλλοιώσεις που οδηγούν στη λεγόμενη διαβητική ωχροπάθεια και εν συνεχεία στο διαβητικό οίδημα ωχράς κηλίδας. Ειδικότερα η κεντρική περιοχή της ωχράς κηλίδας, η ανάγγειος ζώνη (ονομάζεται έτσι γιατί δεν έχει αιμοφόρα αγγεία), υφίσταται διαταρχή του σχήματος και του μεγέθους της, δηλαδή παραμορφώνεται το ομαλό οβάλ φυσιολογικό σχήμα της. Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα στην παρακάτω εικόνα, όπου βλέπετε επάνω την ανάγγειο ζώνη του φυσιολογικού και κάτω του διαβητικού ασθενούς.
Επίσης, μεγάλη σημασία φαίνεται να έχει η περιοχή έξω απο την κεντρική ανάγγειο ζώνη, όπου τυχόν διαταραχή των αγγείων εκεί είναι απολύτως παθολογική (μια και η ανάγγειος ζώνη έχει τις λεγόμενες ανατομικές παραλλαγές και ποικιλομορφία μεταξύ ατόμων που μπορεί να μας οδηγήσει ενίοτε σε εσφαλμένα συμπεράσματα). Η OCT Αγγειογραφία στο διαβήτη μπορεί να μας δώσει πληροφορίες για τη μεταβολή της εικόνας των αγγείων του βυθού σε κάθε ασθενή, αλλά και ποσοτικά δεδομένα για την πυκνότητα της ροής του αίματος αλλά και την ισχαιμική επιφάνεια στην πάροδο του χρόνου. Μπορούμε έτσι να παρακολουθούμε αν υπάρχει εξέλιξη των αλλοιώσεων, ώστε να συστήσουμε την όσο το δυνατόν καλύτερη ρύθμιση του σακχαρώδη διαβήτη.
Ασφαλώς, η παραδοσιακή τεχνική της ψηφιακής φλουροαγγειογραφίας δεν έχει εγκαταλειφθεί, ούτε πρόκειται, τουλάχιστον σύντομα. Κι αυτό διότι στη διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια υπάρχει ανάγκη απεικόνισης και της περιφέρειας του βυθού, όπου μπορούν να υπάρχουν σημαντικές ισχαιμικές και παραγωγικές αλλοιώσεις (νεοαγγεία). Ειδικά σε πιο προχωρημένες πλέον μορφές, η πανοραμική φλουροαγγειογραφία (wide-field) είναι απαραίτητη, αφού η νέα OCT Αγγειογραφία στο διαβήτη έχει το μειονέκτημα πως δεν απεικονίζει την περιφέρεια του αμφιβληστροειδή, αλλά μόνο την κεντρική περιοχή (οπίσθιο πόλο). Επιπλέον, ενα άλλο μειονέκτημα που έχει η OCT Αγγειογραφία στο διαβήτη είναι η ελλιπής απεικόνιση των μικροανευρυσμάτων, τα οποία είναι το σήμα κατατεθέν της διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας. Αυτά συνήθως έχουν βραδεία ροή αίματος και δεν ανιχνεύονται πλήρως με τη νέα μέθοδο, οπότε η φλουροαγγειογραφία είναι πάλι εδώ πολύ χρήσιμη.
Συμπερασματικά, λοιπόν, η νέα OCT Αγγειογραφία στο διαβήτη μας δίνει χρήσιμες πληροφορίες, ενίοτε με καλύτερη ανάλυση απο την κλασσική ψηφιακή φλουροαγγειογραφία και αποτελεί την εξέταση οδηγό για να αποφασίσουμε σε ποιους ασθενείς θα κάνουμε τον πλήρη έλεγχο με τη χρήση και σκιαγραφικού. Όσοι λοιπόν ασθενείς πάσχουν απο διαβήτη και δεν γνωρίζουν για τυχόν αλλοιώσεις στα μάτια, μπορούν να ξεκινήσουν τον διαγνωστικό τους έλεγχο εύκολα και γρήγορα, ώστε εφόσον χρειαστεί να έχουν και μια πιο πρώϊμη θεραπευτική παρέμβαση.