Dr. Παναγιώτης Μαλάμος

Διεύθυνση:

Βασ. Σοφίας 82, Αθήνα

Οζώδης σκληρίτιδα

Η οζώδης σκληρίτιδα είναι μια μορφή πρόσθιας σκληρίτιδας (φλεγμονή του σκληρού χιτώνα του ματιού στο πρόσθιο μέρος), στην οποία η φλεγμονή και η συνοδός ερυθρότητα του λευκού χιτώνα του ματιού είναι εντοπισμένη υπο μορφή οζιδίου. Συνηθέστερη μορφή είναι η διάχυτη σκληρίτιδα όπου όλος ο σκληρός χιτώνας φλεγμαίνει και είναι «κόκκινος». Η οζώδης σκληρίτιδα είναι σχετικά σπανιότερη και πιο σοβαρή συνήθως μορφή σκληρίτιδας.

Οζώδης σκληρίτιδα όπου φαίνεται η εντοπισμένη ερυθρότητα του λευκού χιτώνα του ματιού.
Οζώδης σκληρίτιδα όπου φαίνεται η εντοπισμένη ερυθρότητα του λευκού χιτώνα του ματιού.

 

 

 

 

 

 

Το χαρακτηριστικό σύμπτωμα, εκτός απο την ερυθρότητα, είναι ο πόνος, ο οποίος συνήθως είναι έντονος και επίμονος, μέχρι το σημείο να εμποδίζει τον ασθενή να κοιμηθεί τη νύχτα. Ο συνδυασμός ερυθρότητας και έντονου βαθέος πόνου ή ευαισθησίας στην δακτυλική ψηλάφηση οδηγεί και τον οφθαλμίατρο στην διάγνωση. Βέβαια προηγείται η ενστάλλαξη σταγόνων φαινυλεφρίνης, η οποία λειτουργεί αγγειοσυσπαστικά και μας βοηθάει να ξεχωρίσουμε την σκληρίτιδα απο την επισκληρίτιδα. Η τελευταία είναι πιο ελαφρά και επιφανειακή φλεγμονή, με ελάχιστο πόνο-ενόχληση, όπου το μάτι «ασπρίζει» με την ενστάλλαξη των σταγόνων.

Οζώδης σκληρίτιδα μετά απο φαινυλεφρίνη, όπου φαίενεται η παραμένουσα ερυθρότητα.
Οζώδης σκληρίτιδα μετά απο φαινυλεφρίνη, όπου φαίνεται η παραμένουσα ερυθρότητα.

 

 

 

 

 

 

Αφού γίνει η διάγνωση με την κλνική εξέταση ακολουθεί η εργαστηριακή διερεύνηση. Αυτή είναι απαραίτητη αφού σε ποσοστό εως και 40% οι πρόσθιες σκληρίτιδες σχετίζονται με συστηματικό αυτοάνοσο νόσημα του συνδετικού ιστού. Τέτοια νοσήματα είναι η ρευματοειδής αρθρίτιδα, ο συστηματικός ερυθηματώδης λύκος, η κοκκιωμάτωση Wegener (κοκκιωμάτωση με πολυαγγειίτιδα). Υπάρχουν βέβαια και λοιμώδη αίτια, όπως οι ερπητοιοί, οι οποίοι συνήθως προκαλούν και ιριδοκυκλίτιδα ταυτόχρονα. Επειδή κάποια απο αυτά τα νοσήματα είναι ιδιαίτερα σοβαρά, όχι μόνο για τα μάτια αλλά και για την ίδια τη ζωή των ασθενών, η έγκαιρη αναγνώρισή τους είναι ζωτικής σημασίας.

Η οζώδης σκληρίτιδα θεραπεύεται με συστηματική αγωγή, συνήθως απο το στόμα. Εαν δεν βρεθεί συστηματικό νόσημα, μπορούμε να ξεκινήσουμε με μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη για αρκετές εβδομάδες ή και μήνες. Ανάλογα με την ανταπόκριση, μπορούμε είτε να τα διακόψουμε μετά απο καιρό, εφόσον η φλεγμονή έχει ανταποκριθεί, ή επι ελλιπούς ανταπόκρισης να προχωρήσουμε σε αντικατάσταση με κορτιζόνη απο το στόμα, ακόμα και σε κάποιο ανοσοκατασταλτικό φάρμακο αν υπάρχει σοβαρό συστηματικό νόσημα. Βέβαια, σε αυτή την περίπτωση απαιτείται στενή συνεργασία με ρευματολόγο.

Οζώδης σκληρίτιδα μετά τη θεραπεία, όπου διακρίνεται η σαφής υποχώρηση της υπεραιμίας.
Οζώδης σκληρίτιδα μετά τη θεραπεία, όπου διακρίνεται η σαφής υποχώρηση της υπεραιμίας.

 

 

 

 

 

 

Η οζώδης σκληρίτιδα λοιπόν είναι μια σοβαρή αλλά αντιμετωπίσιμη οφθαλμική φλεγμονή, αρκεί να γίνει ο σωστός διαγνωστικός έλεγχος και η κατάλληλη θεραπεία, η οποία συνήθως πρέπει να διαρκέσει αρκετούς μήνες η και περισσότερο.

Οζώδης σκληρίτιδα με απευθείας συγκριτική αξιολόγηση πριν και μετά τη θεραπεία.
Οζώδης σκληρίτιδα με απευθείας συγκριτική αξιολόγηση πριν και μετά τη θεραπεία.