Περιγραφή
Η διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια συνίσταται στην αλλοίωση της ωχράς κηλίδας λόγω διαβήτη. Διακρίνονται 3 μορφές:
- Μή παραγωγική μορφή, με σκληρά εξιδρώματα και μικροανευρύσματα
- Παραγωγική μορφή, με αιμορραγίες υαλοειδούς λόγω νεοαγγείωσης αμφιβληστροειδούς
- Διαβητική ωχροπάθεια
Παθήσεις με τις οποίες μπορεί να συνδυαστεί
- Σακχαρώδης διαβήτης τύπου 1,2,
- αρτηριακή υπέρταση
Συμπτώματα – Κλινική Εικόνα
- Παραμόρφωση των ειδώλων,
- θόλωση κεντρικής όρασης (οδήγηση, διάβασμα),
- μυγάκια ή πλήρης αμαύρωση σε σοβαρή υαλοειδική αιμορραγία
Διάγνωση - Εξετάσεις
Η διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια γίνεται αντιληπτή καταρχάς με βυθοσκόπηση στη σχισμοειδή λυχνία. Κατόπιν, ακολουθεί η οπτική τομογραφία συνοχής (OCT) η οποία είναι απαραίτητη εξέταση για το διαβητικό οίδημα της ωχράς. Επιπλέον, η φλουροαγγειογραφία (ειδικά η ευρυγώνια wide-field με απεικόνιση περιφέρειας) απεικονίζει τις αγγειακές βλάβες λόγω του διαβήτη.
Η διαφοροδιάγνωση θα γίνει κυρίως απο την θρόμβωση φλέβας αμφιβληστροειδούς και την υπερτασική αμφιβληστροειδοπάθεια.
Αντιμετώπιση
- Συντηρητική
- Στην παραγωγική μορφή, η διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια χρειάζεται παρακολούθηση και ρύθμιση του σακχάρου και της αρτηριακής πίεσης.
Για την παραγωγική μορφή laser και συμπληρωματικά ενδοϋαλοειδικές ενέσεις αντιαγγειογενετικών παραγόντων (anti-VEGF).
- Στην παραγωγική μορφή, η διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια χρειάζεται παρακολούθηση και ρύθμιση του σακχάρου και της αρτηριακής πίεσης.
- Επεμβατική
- Για το διαβητικό οίδημα ενδοϋαλοειδικές ενέσεις ενδοϋαλοειδικές ενέσεις αντιαγγειογενετικών παραγόντων (anti-VEGF) και laser ανάλογα με τα ευρήματα της φλουοροαγγειογραφίας.
- Χρονοδιάγραμμα
Μηνιαίες εγχύσεις αρχικά για όσο βελτιώνεται η όραση και υποχωρεί το οίδημα της ωχράς, εν συνεχεία παρακολούθηση ανα 1-2 μήνες και θεραπεία, αν χρειάζεται, για περίπου 3 έτη. - Επιπλοκές
Απο τη θεραπεία οφθαλμική υπερτονία, ενδοφθαλμίτιδα, αποκόλληση αμφιβληστροειδούς. - Αποτελέσματα θεραπείας
Πλέον με τις ενέσεις πολύ καλά, αφού ενα 70% έχει σταθεροποίηση ή βελτίωση της όρασης. - Πρόγνωση
Εξαρτάται απο την βαρύτητα του διαβήτη γενικά και το χρονικό διάστημα που αυτός είναι αρρύθμιστος. Συνήθως, στον πρώτο χρόνο απαιτούνται, κατα περίπτωση, εώς και 7-8 εγχύσεις, απο το 2ο χρόνο μειώνονται στο ήμισυ, ειδικά εάν η θεραπεία συμπληρωθεί και με laser. Φαίνεται οτι μακροπρόθεσμα το αποτέλεσμα διατηρείται ώστε μετά τα 3 έτη ενδέχεται να μην χρειάζεται πλέον θεραπεία. - Η Επέμβαση
Σε περίπτωση παραγωγικής μορφής με αιμορραγία στην οπίσθια κοιλότητα του ματιού, η οποία δεν καθαρίζει σε διάστημα 3 μηνών, ή σε αποκόλληση αμφιβληστροειδούς λόγω σχηματισμού ινώδους ιστού γίνεται υαλοειδεκτομή. - Οι χειρουργικοί χρόνοι
- είσοδος στην οπίσθια κοιλότητα του ματιού με 3 εργαλεία
- καθαρισμός/αφαίρεση του ζέλ (υαλοειδούς) που καταλαμβάνει την οπίσθια κοιλότητα του ματιού
- αφαίρεση των μεμβρανών που καλύπτουν τον αμφιβληστροειδή (σε σοβαρή παραγωγική μορφή)
- αποκατάσταση αποκόλλησης (εάν υπάρχει)
- εφαρμογή laser ή κρυοπηξίας για κλείσιμο ρωγμών (εάν υπάρχουν)
- προσθήκη σιλικόνης (εάν υπάρχει αποκόλληση)
- συρραφή των τομών (κατά περίπτωση οι τομές γίνονται πλέον πιο μικρές, ώστε να κλείνουν χωρίς ράμματα)
- Αναισθησία
Τοπική αναισθησία με ένεση δίπλα στον βολβό του ματιού. - Διάρκεια επέμβασης
Απο 40’ εώς 2-3 ώρες σε επιπλεγμένα περιστατικά (αποκόλληση). - Παραμονή στην κλινική
Αυθημερόν, συνήθως. - Αποτέλεσμα
Σε απλές αιμορραγίες συνήθως το αποτέλεσμα είναι άμεσο. Σε αποκόλληση, εάν μπεί σιλικόνη, η όραση αποκαθίσταται μετά απο τουλάχιστον 3 μήνες, όπου με νέο χειρουργείο η σιλικόνη αφαιρείται. - Συνδυασμός με άλλες επεμβάσεις
Συνήθως ακολουθεί καταρράκτης μετά απο κάποιους μήνες, ο οποίος πρέπει να αφαιρεθεί χειρουργικά. Ενίοτε, αν συνυπάρχει πριν την υαλοειδεκτομή, μπορεί να γίνουν και οι δύο επεμβάσεις σε συνδυασμό ταυτόχρονα. - Μετεγχειρητικές οδηγίες
Ο ασθενής καθοδηγείται να μην βρέξει το μάτι για 1 εβδομάδα με νερό. Επιπλέον, του χορηγούνται κολλύρια αντιβιοτικά και κορτιζόνης για 2 περίπου εβδομάδες.
Πρόληψη – Check-up
Η διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια είναι μια χρόνια πάθηση που η πορεία της εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό απο τη ρύθμιση του διαβήτη. Γι αυτό απαιτείται χρόνια παρακολούθηση ανα τακτά διαστήματα (3-6 μήνες ή και νωρίτερα ανα 1-2 μήνες αν υπάρχει οίδημα ωχράς). Θα πρέπει να παρακολουθείται η γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη (ανα 3μηνο) και η αρτηριακή πίεση.