Μεγάλη πρόοδος έχει συντελεστεί στη θεραπευτική της πάθησης αυτής τελευταία με τη βοήθεια νέων φαρμακευτικών παραγόντων.

1.     Μου είπαν οτι πάσχω απο θρόμβωση φλέβας στο βυθό του ματιού. Πώς μπορεί να προέκυψε αυτό;

Η θρόμβωση φλέβας αμφιβληστροειδούς είναι μια αγγειακή πάθηση του βυθού του ματιού, όπου κάποιος κλάδος απο το φλεβικό δίκτυο του βυθού παθαίνει απόφραξη. Αυτό συνήθως προκύπτει σε άτομα μεγάλης ηλικίας που πάσχουν απο υπέρταση. Σπανιότερα, παρουσιάζεται σε νεότερα άτομα που πάσχουν απο κάποια φλεγμονώδη νοσήματα ή νόσους σχετιζόμενες με αυξημένη πηκτικότητα του αίματος.

2.     Πώς θα καταλάβω οτι πάσχω απο θρόμβωση φλέβας;

Τα συμπτώματα απο τη θρόμβωση φλέβας αμφιβληστροειδούς είναι συνήθως θόλωση της όρασης είτε κεντρικά, είτε πιο περιφερικά ώς σκίαση του οπτικού πεδίου που αντιστοιχεί στο αντίστροφο σημείο της απόφραξης στο βυθό.

3.     Τι πρέπει να κάνω όταν το αντιληφθώ;

Θα πρέπει να εξεταστείτε το συντομότερο απο τον οφθαλμίατρό σας για να διαπιστώσει τη σοβαρότητα της κατάστασης και να σας καθοδηγήσει για πιθανή θεραπεία.

4.     Πόσο σοβαρή μπορεί να είναι η απόφραξη της φλέβας του βυθού του ματιού;

Εξαρτάται απο το αν η απόφραξη αφορά την κεντρική φλέβα ή κλάδο αυτής. Η πρώτη περίπτωση είναι σαφώς πιο σοβαρή. Επίσης, μια ιδιαίτερη μορφή θρόμβωσης, η ισχαιμική, είναι βαριάς πρόγνωσης, συνήθως, ώς προς την τελική αποκατάσταση της όρασης.

5.     Τι επιπλοκές μπορεί να έχει η θρόμβωση στο μάτι;

Το συνηθέστερο είναι το οίδημα στην ωχρά κηλίδα που προκαλεί και ελάττωση της όρασης. Επιπλεόν, μπορεί να σχηματισθούν νέα παθολογικά αγγεία, στην ισχαιμική κυρίως μορφή, είτε στο βυθό είτε στη γωνία του πρόσθιου θαλάμου του ματιού. Στην πρώτη περίπτωση αυτά τα αγγεία μπορεί να προκαλούν αιμορραγίες και περαιτέρω θόλωση της όρασης. Στην δεύτερη περίπτωση μπορεί να αναπτυχθεί το λεγόμενο νεοαγγειακό γλαύκωμα, μια επώδυνη και βαριά επιπλοκή με αυξημένη ενδοφθάλμια πίεση.

6.     Τι εξετάσεις θα πρέπει να κάνω;

Ο οφθαλμίατρός σας θα πρέπει να προβεί σε πλήρη οφθαλμολογική εξέταση, συμπεριλαμβάνοντας, εφόσον το κρίνει απαραίτητο, μια ειδική τομογραφία στην ωχρά κηλίδα (OCT) και φλουροαγγειογραφία για την απεικόνιση του αγγειακού δικτύου του βυθού.

7.     Είναι απαραίτητες και άλλες εξετάσεις;

Στις μεγαλύτερες ηλικίες ο έλεγχος της αρτηριακής πίεσης, οι γενικές και βιοχημικές εξετάσεις αίματος είναι συνήθως αρκετές. Σε νεότερες ηλικίες, κάτω των 50-55 ετών, ενδεχομένως θα χρειστούν πιο εξειδικευμένες εξετάσεις ανοσολογικές καθώς και για την πηκτικότητα του αίματος. Ο ιατρός σας θα σας κατευθύνει ανάλογα.

8.     Θεραπεύεται η θρόμβωση της φλέβας;

Η νόσος καθευατή δεν θεραπεύεται. Οι διάφορες θεραπείες αποσκοπούν στην αντιμετώπιση των επιπλοκών της πάθησης. Στο οίδημα της ωχράς κατα πρώτον, όπου σήμερα γίνονται ενδοφθάλμιες εγχύσεις παραγόντων που αναστέλλουν τη νεοαγγείωση (anti-VEGF) και ελαττώνουν το οίδημα της ωχράς (οι ίδιοι που χρησιμοποιούνται και στην υγρή εκφύλιση της ωχράς). Επιπλέον, υπάρχουν ενδοφθάλμια εμφυτεύματα κορτιζόνης που διασπώνται αργά, για διάστημα 6 μηνών εντός του οφθαλμού. Θέση στη θεραπεία έχει και το laser που γίνεται σε περιοχές ισχαιμίας για να υποχωρήσει τυχόν νεοαγγείωση και να προληφθούν αιμορραγίες ή και το νεοαγγειακό γλαύκωμα.

9.     Πόσες ενέσεις πρέπει να κάνω και σε πόσο διάστημα; Πώς γίνονται αυτές;Πονάνε;

Σε αυτό δεν υπάρχει κανόνας, αφού κάθε περίπτωση εξατομικεύεται. Κάθε ασθενής έχει διαφορετικές ανάγκες. Πάντως κατά κανόνα στην αρχή, τους πρώτους μήνες, χρειάζονται περισσότερες ενέσεις, ανα μήνα και παρακολουθείται στενά η ανταπόκριση. Κάθε φορά, εφόσον απαιτείται, επαναλαμβάνεται η θεραπεία. Οι μελέτες έχουν δείξει οτι στην πορεία απαιτούνται λιγότερες ενέσεις.

10.  Υπάρχει περίπτωση να ξανασυμβεί αυτό στο ίδιο ή στο άλλο μάτι;Τι πρέπει να κάνω ώστε να το αποφύγω;

Ουσιαστικά αυτό που πρέπει να κάνετε είναι να προσέχετε την αρτηριακή σας πίεση και τους λοιπούς παράγοντες του λεγόμενου καρδιαγγειακού κινδύνου (σάκχαρο, χοληστερίνη, κάπνισμα, παχυσαρκία). Κατά τα άλλα όσον αφορά το μάτι δεν υπάρχει κάποια ιδιαίτερη προφύλαξη. Το άλλο μάτι έχει πιθανότητες να προσβληθεί περίπου 5-7% σε διάστημα 3-5 έτη μετά το πρώτο.