Η οφθαλμική επιφάνεια αποτελεί το εξωτερικό όριο του βολβού του οφθαλμού. Αποτελείται, καταρχήν, απο τα βλέφαρα, τις βλεφαρίδες, τους επιπεφυκότες, ταρσικό και βολβικό (που επενδύουν την εσωτερική επιφάνεια των βλεφάρων και την εξωτερική του βολβού αντίστοιχα) και βέβαια τον κερατοειδή χιτώνα του ματιού. Σημαντικό ρόλο στην υγεία της οφθαλμικής επιφάνειας παίζει και η δακρυϊκή μονάδα ή στοιβάδα, δηλαδή τα δάκρυα που επαλείφουν την επιφάνεια του ματιού ανάμεσα στα βλέφαρα. Ο ρόλος τους είναι προστατευτικός και λιπαντικός για την οφθαλμική επιφάνεια που είναι διαρκώς εκτεθειμένη στο εξωτερικό περιβάλλον.
Κάθε μια απο αυτές τις επιμέρους δομές που συναποτελούν την οφθαλμική επιφάνεια μπορεί να δυσλειτουργεί ή να προσβληθεί απο πλήθος νοσημάτων, μικροβιακών, ιογενών αλλά και αυτοάνοσων. Το αποτέλεσμα είναι συνήθως, ανάλογα με τη φύση και τη βαρύτητα του υποκείμενου νοσήματος, η υποκειμενική ενόχληση, η οποία ποικίλλει απο απλό αίσθημα ξένου σώματος, εκκρίσεις («τσίμπλες») μέχρι και φωτοφοβία, καύσο και βέβαια θόλωση/μείωση της όρασης, πόνο και σε ακραίες περιπτώσεις και τύφλωση.
Παρακάτω, θα βρείτε μια λίστα με τα κυριότερα νοσήματα της οφθαλμικής επιφάνειας
- Ξηρά κερατοεπιπεφυκίτιδα ή ξηροφθαλμία
- Βλεφαρίτιδα πρόσθια ή οπίσθια
- Επιπεφυκίτιδα οξεία ή χρόνια
- Ουλώδης επιπεφυκίτιδα (ουλώδες πεμφιγοειδές, απλός λειχήνας)
- Αλλεργική επιπεφυκίτιδα (εαρινή, ατοπική)
Περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε στο αντίστοιχο κεφάλαιο των παθήσεων στην ιστοδελίδα μας.