Περιγραφή
Είναι μια εξέταση, όπου μετράται το το πάχος του κερατοειδούς κεντρικά. Η μέτρηση γίνεται είτε με τη μέθοδο των υπερήχων, είτε με οπτική τομογραφία συνοχής (OCT), είτε με παχύμετρο αέρος.
Πότε γίνεται η εξέταση;
Η μέτρηση του πάχους του κερατοειδούς γίνεται σε υποψία γλαυκώματος, όταν η ενδοφθάλμια πίεση βρίσκεται σε οριακά επίπεδα ή ανώτερα του φυσιολογικού, πρακτικά δηλαδή σε τιμές περί των 20-23 mmHg και άνω. Ενδεχομένως, εάν η εικόνα των οπτικών θηλών είναι ύποπτη να γίνει και σε χαμηλότερες τιμές. Η εξέταση γίνεται διότι έχει βρεθεί συσχέτιση του πάχους του κερατοειδούς με την πραγματική ενδοφθάλμια πίεση. Σημειωτέον οτι η μετρούμενη πίεση με το τονόμετρο επιπεδώσεως ανταποκρίνεται στην πραγματική, μόνο εφόσον το πάχος του κερατοειδούς είναι σε συγκεκριμένες τιμές (περίπου 545μm). Σε τιμές ανώτερες, δηλαδή σε κερατοειδείς παχύτερους του φυσιολογικού, η μετρούμενη τιμή πίεσης είναι μεγαλύτερη της πραγματικής. Το αντίστροφο ισχύει για κερατοειδείς λεπτότερους του φυσιολογικού, όπου η μετρούμενη πίεση είναι μικρότερη του φυσιολογικού. Με απλά λόγια, όσο πιο παχύς ο κερατοειδής τόσο μικρότερη η πίεση και σύμφωνα με διεθνείς μελέτες ο σχετικός κίνδυνος ανάπτυξης γλαυκώματος είναι μικρότερος σε σχέση με τους έχοντες λεπτό κερατοειδή.
Πώς γίνεται η εξέταση;
Η εξέταση γίνεται με ειδικό μηχάνημα ανάλογα με τη χρησιμοποιούμενη μέθοδο. Εάν χρησιμοποιηθεί η μέθοδος υπερήχων ενσταλλάζονται αναισθητικές σταγόνες, ώστε η επαφή του ειδικού λεπτού στυλεού με την επιφάνεια του κερατοειδούς να μήν προκαλεί ενόχληση. Οι άλλες δυο μέθοδοι, με αέρα και OCT γίνονται χωρίς αναισθητικό, αφού δεν υπάρχει επαφή με τον κερατοειδή.
Παρενέργειες
Δεν συνοδεύεται απο παρενέργειες.